Pinokkio in het Eenhoorntheater is een spel van contrasten: wat echt en onecht is, waarheid en leugens, ouders en kinderen, goed en slecht. Het is een kleurrijke, dynamische show met een geweldige cast, maar uiteindelijk voelt het alsof er wat meer werk nodig is om een algeheel evenwicht te bereiken. De boodschap komt zeker op het juiste moment, wanneer we routinematig in het nieuws horen over gebroken beloften en bedrog. Wat vertellen we onze kinderen over waarheid en je echte zelf zijn? Hier zegt de manier waarop je je gedraagt meer over jou en je relatie met anderen dan woorden ooit…
Beoordeling
Mooi zo
Een energieke, kleurrijke kerstshow met een getalenteerde, enthousiaste cast. Het is jammer dat het een beetje in de steek wordt gelaten door zijn liedjes.
Pinokkio bij de Eenhoorn Theater is een spel van tegenstellingen: wat echt en onecht is, waarheid en leugens, ouders en kinderen, goed en slecht. Het is een kleurrijke, dynamische show met een geweldige cast, maar uiteindelijk voelt het alsof er wat meer werk nodig is om een algeheel evenwicht te bereiken.
De boodschap komt zeker op het juiste moment, wanneer we routinematig in het nieuws horen over gebroken beloften en bedrog. Wat vertellen we onze kinderen over waarheid en je echte zelf zijn? Hier zegt de manier waarop je je gedraagt meer over jou en je relatie met anderen dan woorden ooit kunnen. Zelfs wanneer aan uw woord wordt getwijfeld, zal de realiteit van uw daden integriteit onthullen.
Peyvand Sadeghian is een heerlijke Pinokkio. Haar fysieke prestatie als de houten jongen is energiek en charmant, waarbij ze een delicaat evenwicht vindt tussen kinderlijke naïviteit en brutale ondeugendheid. Pinocchio’s relatie met zijn vader is prachtig, en in een andere binaire film is het interessant om Geppetto te zien (indrukwekkend gevoelig gespeeld door Tom Kanji) worstelt om te leren opvoeden, net zoals zijn kind ernaar streeft om goed te leren zijn. auteur Eva Leigh creëert sympathieke gesprekken die beide kanten van het verhaal belichten, de waarheden van individuen tegenover elkaar stellen en op een vriendelijke manier verschillende manieren van begrip aanbieden.
Er is een leuke betrokkenheid van het publiek, met Suzan Harrison, in het bijzonder als Marmalade de kat die het publiek met gemak en charisma opwarmt. Harrison doet ook geweldig werk als verteller en levert stijlvol een aantal geweldige komische oneliners.
De ster van de show is voor mij ongetwijfeld een grote Dogfish-pop, prachtig gemaakt door Chris Pierie en met enorm veel enthousiasme uitgevoerd door Sam betaalt. Als je nog nooit een heel publiek van kleine kinderen hebt horen schreeuwen tegen een monstervis die oplicht in het donker, dan heb je gewoon niet geleefd. Ze vonden het geweldig!
De productie is prachtig vormgegeven door Jean Kan. Een subtiele herinnering aan Collodi’s originele roman is belichaamd in drukwerk rond het podium en op Pinocchio’s kostuum zijn er glinsteringen. De set bevat een aantal leuke mobiliteit, waaronder een uitstekend bergdorp dat wordt voortbewogen door een speelgoedtrein. Er is ook interessant geluidsontwerp van Ed Clarke dat verrassend gebruik maakt van de hele zaal. De show zit echter grotendeels comfortabel in een kleurrijke maar niet geheel innovatieve wereld. Een uitzondering is een opvallende scène waar de hertogin magnifiek door gespeeld wordt Eleanor Wyld, is tot aan het plafond geschaald in een nep hermelijnen gewaad; doet denken aan de bedrieglijke tovenaar die zich achter het gordijn verschuilt in de Wizard of Oz.
Het zijn de nummers in de show die misschien wat werk nodig hebben. Er zijn er maar een paar, die allemaal niet helemaal memorabel zijn, en aan het einde een kerstkoor waarop het publiek kan meezingen. Het is misschien beter om meer of helemaal geen te hebben, want wat we wel kregen, voelde nogal onbevredigend. Evenzo voelt het niet echt alsof Pinocchio een grote reis heeft gemaakt. Hij gaat niet genoeg uitdagingen aan om een significante evolutie in zichzelf aan te tonen, en de verschillende locaties zijn niet enorm onderscheidend geënsceneerd, dus het is een vrij beperkt avontuur.
Dat gezegd hebbende, dit is een erg vermakelijke seizoensshow met een zeer getalenteerde cast en een optimistische, begripvolle boodschap. Wat meer investeringen in de nummers zouden de toch al dynamische betrokkenheid bij het publiek nog versterken om het nog beter te maken.
Aangepast door: Eve Leigh
Regie: Justin Audibert
Ontwerp door: Jean Chan
Beweging en poppenspel Regie door: Laura Cubitt
Lichtontwerp door: Ric Mountjoy
Samengesteld door: Barnaby Race
Geluidsontwerp door: Ed Clarke
Puppet Design & Make door: Chris Pirie
Geassocieerd ontwerp door: Pip Terry
Poppenmaker: Izzy Bristow
Knippert en twinkelt: Nick Willsher
Pinocchio speelt tot en met 31 december 2022 in Unicorn Theatre.
